کاریکلماتور: پاییز

پاییز، ذره ذره درخت را عریان می کند تا زمستان رخت سپید عروس را بر تنش بپوشاند.

شهرزاد

شیرین رو که تو این وضعیت دیدم دلم برای بی پناهیش سوخت

قشنگ درکش کردم که از عرش به فرش افتادن چه حس و حالی داره

13

خب فعلا کلاسای نویسندگی به دلیل امتحانات بقیه تعطیل شده و من فعلا چیزی برای تمرین ندارم.

اما خب میخوام تا دوباره برقرار شدن کلاس ها خودم سوژه پیدا کنم و بنویسم.

از دیروز سوژه بدقولی تو ذهنم می چرخه

ولی هرکار میکنم نمیتونم کلمات رو کنار هم بچینم

امیدوارم تو روزای آینده این اتفاق بیافته

اینجا نوشتم که یادم بمونه سوژه ام چیه

کارگاه نویسندگی -5

در حیاط قدم می زنم.کنار دیوار عروسک، دفترچه یاداشت و خرت و پرت های دخترک بر روی زیلویی افتاده است.احتمالا یادش رفته با خودش به داخل خانه ببرد.یا شاید هم دوباره می خواهد بیاید و بازی کند.صدای رادیوی همسایه،حواسم را از فکر کردن به دخترک پرت می کند.صدایش آنقدر بلند است که تا این طرف دیوار می آید.اخبار می گوید.از جنگ ، از بحث ، از تنش ... . سرم درد می گیرد.برای فرار از آن نگاهی به آسمان می کنم.صدای گوینده هنوز می آید.با خودم این شعر را تکرار می کنم:

آسمان بار امانت نتوانست کشید                                                                                                       

قرعه کار به نام من دیوانه زدند

کارگاه نویسندگی -4

بهار می آمد
تمام باغچه در انتظار روئیدن
و من کنار تو پروانه خشک می کردم
#نیلوفر_لاری_پور